جز ردّ قـدم‌هـای تو اینـجا اثـری نیست            این قلّه که جولانگه هر رهگذری نیست

یک لحظه در این معرکه از پا ننشستی            گفتی سفر عشق به جز دربه‌دری نیست

یک عمر شهـیدانه سفر کـردن و رفتن            هم‌قافله با عشق و جنون، کم هنری نیست

دنـبـال شـهــادت هـمـۀ عـمــر دویــدی            گفتی که در این عالم خاکی خبری نیست

آن‌قدر سبکبار سفر کردی از این خاک            آن‌قدر که بر پیکر پاک تو سری نیست

تو کـشتۀ این عشق، نه تو زندۀ عـشقی            بر تربت تو جای غم و نوحه‌گری نیست

باید که به حـال دل خود نـوحه بخوانم:            سهم من جا مانده به جز خون‌جگری نیست

از خود نگـذشـتم که به یـاران نرسـیدم            جز خویش در این بین حجاب دگری نیست

گـفـتـنـد که بـاز است در بـاغ شـهـادت            برخیز! به جز اشک رفیق سفری نیست

امشب شب قـدر است اگـر قـدر بـدانـی            برخیز! مبارک‌تر از امشب سحری نیست